نفس من و بابا حسین

اشک های مادر..مروارید شده است در  صدف چشمانش دکترها اسمش را گذاشته اند آب مروارید حرف ها دارد چشمان مادر گویی زیر نویس  فارسی دارد دستانش را نوازش میکنم داستانی دارد دستانش     ...

سرگرمی ام شده گرفتن فال حافظ و من خسته از جواب های تکراری... "غم تمام میشود" "غصه نخور" "مشکلات حل میشود" و دلم میگیرد..... چرا حافظ نمیداند بدون کودکم هیچ چیز تمامی ندارد جز این زندگی....!     ...

مسافرم من هنوز برایت مینویسم..درست شبیه پسرکی نابینا که هر روز برای ماهی قرمز مرده اش غذا میریزد... ...

گاهی آنقد دلم از دنیا سیر میشود که میخواهم.... تا سقف آسمان پرواز کنم و رویش دراز بکشم... آرام و آسوده....... مثل ماهی حوضمان که چند روز است روی آب دراز کشیده.. بعضی وقتا مجبوری تو فضای بغضت بخندی.... دلت بگیره و دلگیری نکنی... شاکی باشی و شکایت نکنی.... گریه کنی اما نزاری اشکات پیدا بشن... خیلی چیزارو ببینی ولی ندیدیش بگیری..... خیلی ها دلت و بشکنن وتو فقط سکوت کنی.... مثل الان من...... مسافرم زود بیا پیشم من چشم انتظارتم.......... ...

  خدایا دلم گرفته میان این همه آرزوها دل تنگ ترین بنده ات را دریاب ...